راهنمای انتخاب نوع آسانسور مورد نیاز

پروژه های ساختمانی به جزئیات زیادی نیاز دارند و ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد تا تکمیل شوند. بخش مهمی از فرآیند ساخت و ساز، اطمینان از انتخاب طرح سازه و مصالح مناسب است. شما باید فونداسیون و عناصر طبیعی مختلف را قبل از ترکیب برخی موارد اضافی در ساختمان در نظر بگیرید.

هنگام ساختن ساختمان های چند طبقه، باید به نحوه دسترسی افراد به هر طبقه فکر کنید. پله‌ها یک انتخاب طبیعی هستند، اما نصب آسانسور نیز عاقلانه است، زیرا سریع‌تر و راحت‌تر است و افراد دارای معلولیت و محدودیت‌های حرکتی را در نظر می‌گیرد.

آسانسور چیست؟

آسانسور سکویی است که می تواند باز یا بسته باشد و برای بلند کردن یا پایین آوردن افراد و کالاها به طبقات بالا و پایین استفاده می شود. در گذشته داشتن آسانسور برای ساختمان های قدیمی اجباری نبود. در نتیجه، برخی از سرمایه گذاران املاک و مستغلات از نصب آسانسور اجتناب کردند زیرا نصب و نگهداری آن ها گران بود.

چگونه قانون بر استفاده از آسانسور تأثیر گذاشته است؟

تا زمانی که قانون آمریکایی های معلول در سال 1990 معرفی شد که آسانسور رایج شد. این قانون هرگونه تبعیض علیه افراد دارای معلولیت را ممنوع می کند. این قانون همچنین تمام ساختمان های دو یا سه طبقه را ملزم به نصب آسانسور می کند. این باعث می شود افراد دارای معلولیت به راحتی به چندین طبقه دسترسی داشته باشند.

آسانسورها چگونه کار می کنند؟

آسانسورها از دهه 1800 تغییر چندانی نکرده اند. آسانسورها هنوز هدف اصلی خود را حفظ کرده اند که افراد را در طبقات جابجا می کند. سیستم ایمنی Otis در اکثر انواع آسانسورها استفاده می شود و از دهه 1850 استفاده شده است.

سیستم های کنترل برای آسانسورهای مدرن به گونه ای تغییر یافته اند که سرعت و ایمنی را بهبود می بخشد. در بیشتر موارد، آسانسورها از وزنه تعادل و 40 درصد حداکثر بار نامی برای تعادل کابین استفاده می کنند.

هدف اصلی وزنه تعادل کاهش وزنی است که قرار است توسط موتور بلند شود و کنترل کامل آسانسور با کابل ها دست نخورده باقی بماند. به منظور اطمینان از دوام و استحکام آسانسور ، کابین از فولاد ساخته شده است.

کابین آسانسورهای مدرن نیز دارای فناوری اضافی هستند که در آنها نصب شده است. برخی از آنها تلفن هایی دارند که به سرنشین اجازه می دهد در مواقع اضطراری کمک بخواهد. برخی دیگر دارای یک درب تله ای هستند که در سقف قرار دارد که فرار را در مواقع اضطراری امکان پذیر می کند.

آسانسورها با توجه به ظرفیت جمعیتی ساختمان و وظایفی که باید انجام شوند، طراحی و در یک ساختمان نصب می شوند. به عنوان مثال، ساختمان هایی هستند که دارای آسانسورهای بزرگ برای حمل بار به طبقات مختلف هستند. بیمارستان ها دارای آسانسورهایی هستند که از دو طرف باز می شوند تا امکان ورود و جابجایی آسان بیماران اورژانسی فراهم شود.

انواع آسانسور

در گذشته، اکثر آسانسورها باید از طریق یک موتورخانه متمرکز کنترل می شدند. امروزه برخی از آسانسورها وجود دارند که به دلیل داشتن مکانیزم ایمنی داخلی نیازی به موتورخانه ندارند. چهار نوع آسانسور اصلی وجود دارد: هیدرولیک، کششی، بدون موتور خانه یا روملس (roomless) و وکیوم.

1. آسانسور کششی دنده ای یا گیر بکسی (Geared) و بدون دنده یا گیرلس (Gearless)

آسانسورهای Geared و Gearless Traction را می توان به سه دسته مختلف تقسیم کرد:

آسانسور کششی

این آسانسور دارای طناب هایی است که از روی یک چرخ متصل به موتور الکتریکی که در بالای شفت قرار دارد عبور می کند. وظیفه اصلی طناب ها بالا و پایین بردن کابین آسانسور است. می توان از آن برای کاربردهای متوسط و بلند استفاده کرد و می تواند بسیار سریعتر از آسانسورهای هیدرولیک حرکت کند.

مانند سایر انواع آسانسور، این سیستم از وزنه تعادلی استفاده می کند که وزن سرنشینان و کابین را از بین می برد تا موتور کار آسان تری را برای جابجایی بار آسانسور داشته باشد.

آسانسور کششی دنده ای یا گیربکس (Geared)

آسانسور دنده ای از موتوری تشکیل شده است که یک گیربکس به آن متصل است. وظیفه اصلی چرخ دنده ها تامین نیروی چرخی است که طناب ها را به حرکت در می آورد. این نوع آسانسور می تواند تا سرعت 2.5 متر بر ثانیه حرکت کند. حداکثر مسافتی که می تواند طی کند 76 متر است.

آسانسور کششی بدون دنده یا گیرلس (Gearless)

آسانسورهای بدون دنده , دنده ای برای تنظیم سرعت ندارند. این توضیح می دهد که چرا آنها می توانند با سرعت 10 متر بر ثانیه حرکت کنند و همچنین می توانند حداکثر 610 متر حرکت کنند. آنها بهترین گزینه برای آسمان خراش ها هستند.

2. آسانسور هیدرولیک (Hydraulic)

آسانسورهای هیدرولیک معمولاً توسط یک پیستون در پایین پشتیبانی می شوند. هدف این است که کابین آسانسور به سمت بالا رانده شود در حالی که یک موتور الکتریکی , سیال هیدرولیک را به سمت پایین پیستون هدایت می کند. وقتی زمان پایین آمدن آسانسور فرا می رسد، شیر , سیال هیدرولیک را از پیستون آزاد می کند. این نوع آسانسور بیشتر در ساختمان های 2 تا 8 طبقه استفاده می شود و تنها با حداکثر سرعت 1 متر بر ثانیه می تواند حرکت کند. در زیر جزئیات بیشتر آسانسورهای هیدرولیک آورده شده است:

آسانسور هیدرولیک طناب دار (Roped Hydraulic Elevator)

در این نوع از طناب و پیستون برای افزایش حرکت کابین آسانسور استفاده می شود. حداکثر مسافتی که می تواند طی کند حدود 18 متر است.

آسانسور هیدرولیک معمولی. (Conventional Hydraulic Elevator)

این دستگاه که با یک چاه آسانسور طراحی شده است، دارای یک چاه است که در زیر کف چاه امتداد می یابد. همانطور که آسانسور شروع به پایین آمدن می کند، چاه از یک پیستون جمع کننده پشتیبانی می کند. در برخی از پیکربندی‌ها، یک آسانسور هیدرولیک معمولی ممکن است به سوراخ کم‌عمق‌تری در زیر چاه نیاز داشته باشد. مسافت تقریبی که می تواند طی کند 18 متر است.

آسانسور هیدرولیک بدون سوراخ (Hole-less Hydraulic Elevator)

آسانسور هیدرولیک بدون سوراخ مشابه آسانسور معمولی است، اما نیازی به سوراخ یا چاه ثابت در زیر گودال ندارد. دارای پیستون های تلسکوپی در پایین چاه است. این پیستون ها به کابین آسانسور اجازه می دهد تا 15متر حرکت کند. همچنین طرحی وجود دارد که دارای پیستون های غیر تلسکوپی است که فقط می تواند تا 6متر حرکت کند.

دلیل اصلی محبوبیت آسانسورهای هیدرولیک این است که راه اندازی آنها مقرون به صرفه تر است و در مقایسه با سایر آسانسورها هنوز هزینه نگهداری نسبتاً کمتری دارند.

آسانسورهای هیدرولیک انرژی بیشتری مصرف می کنند زیرا از موتور الکتریکی استفاده می کنند که بر خلاف گرانش عمل می کند. شما باید به طور منظم مایعات هیدرولیک را بررسی کنید زیرا یک نشتی کوچک می تواند به راحتی منجر به یک رویداد فاجعه آمیز یا تبدیل به یک خطر زیست محیطی شود.

3. آسانسور بدون موتورخانه (MRL).

اکثر آسانسورها با ماشین آلات واقع در بالای چاه آسانسور طراحی می شوند. این نوع آسانسور دارای موتوری است که در فضای سرپوشیده تعبیه شده است و هر زمان که نیاز به تعمیر و نگهداری باشد، فقط از بالای کابین آسانسور قابل دسترسی است. این نوع آسانسور فقط می تواند مسافت 76 متری را با سرعت 2.5 متر بر ثانیه طی کند.

آسانسورهای MRL در ساختمان‌های متوسط محبوبیت پیدا می‌کنند، زیرا در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌کنند و به فضای کمتری در طول ساخت نیاز دارند.